Lubomira Tomaszewskiego (1923–2018) znamy w Polsce przede wszystkim z porcelanowych figurek, które projektował dla fabryki w Ćmielowie. Eleganckie i lekkie, zdobiące polskie mieszkania już w latach 50. i 60., produkowane są do dziś i wciąż nie wychodzą z mody. Podobnie jak unikalne w skali światowej, stworzone przez Tomaszewskiego serwisy do kawy Ina oraz Dorota.

Mniej znane są natomiast losy i twórczość Tomaszewskiego po emigracji do Stanów Zjednoczonych w 1966 roku. Praca wykładowcy na uczelni artystycznej w Bridgeport dała mu swobodę tworzenia. Za oceanem malował obrazy ogniem i dymem, ale największą sławę przyniosły mu rzeźby w kamieniu, drewnie i metalu. Zainspirowany obrazem płonącej w czasie powstania Warszawy stworzył technikę malowania ogniem, którą stosował jako jedyny artysta na świecie. 
W Stanach Zjednoczonych Tomaszewski zdobył miano „rzeźbiarza ruchu”, jednak nie wszystkie jego prace są dynamiczne. Technika palonego drewna porównywana do cielesnego bólu, została zastosowana także w pracach, które zastygły w bezruchu jak m.in. w cyklu Holocaust Monument. Na artystyczne wybory Tomaszewskiego cień położyła rodzinna tragedia – w tej książce linia życia i linia sztuki połączyły się w pasjonującą opowieść.

Czarna strona człowieczeństwa pozostanie we mnie na zawsze, stała się częścią mnie. I jest widoczna w mojej sztuce.
LUBOMIR TOMASZEWSKI

„Lubomir Tomaszewski. Portret w płomieniach” to nie tylko biografia artysty, ale także pasjonująco opowiedziana historia wojennej Warszawy. Kalejdoskop nazwisk, miejsc i losów ludzi powiązanych z artystą przybliża jego twórczość, umożliwiając spojrzenie na wojnę i powstanie warszawskie jego oczami.

Kamień to romantyczne tworzywo, ale też bardzo antyczne. Potrzebowałem czegoś innego, by stworzyć nie tylko treść, lecz także emocje, zapach, dotyk. Palone drewno oddaje dramat tak bardzo pożądany w sztuce, ale też jest odbiciem moich emocji.
LUBOMIR TOMASZEWSKI

Jerzy A. Wlazło – wieloletni dziennikarz, autor książek, które „chętnie by przeczytał, gdyby sam ich nie napisał”. W roli pisarza zadebiutował w wieku dojrzałym tworząc klasyczny kryminał Kot Syjonu, będącym swoistym hołdem dla Sherlocka Holmesa, Philipa Marlowe’a, Simona „Świętego” Templara oraz porucznika Columbo. Stworzył niezapomnianych bohaterów dla dzieci i młodzieży w powieści Na wczoraj i bajce Głupi Funio. Dał się też poznać jako reportażysta przejmującą opowieścią Pęknięte miasto. Biesłan (napisaną wspólnie ze Zbigniewem Pawlakiem) oraz biografią Chłopak z Katynia. Jak twierdzi, „pewnie nie zabrałby się za biografię Lubomira Tomaszewskiego, gdyby żona mu nie uświadomiła, że swego czasu ukończył studia na kierunku Zarządzanie integracją międzykulturową, więc ma papiery do pisania o kulturze i sztuce”.

Katarzyna Rij – marszandka, kuratorka i organizatorka wystaw. Prowadzi galerię sztuki współczesnej Van Rij. Przełomowym momentem w jej życiu zawodowym było przygotowanie międzynarodowej ekspozycji obrazów i rzeźb w genewskim Pałacu Narodów w Szwajcarii w 2014 roku. Wykształcenie z ekonomii oraz historii sztuki pozwala jej łączyć świat biznesu i kreacji artystycznej. Lubomira Tomaszewskiego poznała w 2004 roku, niewiele później powiedział o niej: „Jest kimś, kto rozumie moją sztukę”, co zachęciło ją do napisania biografii artysty. Pasją ułatwiającą znalezienie wspólnego języka z bohaterem jest projektowanie figurek. Najbardziej dumna jest z rzeźby porcelanowej Sayako.