Jaka będzie nasza przyszłość? To pytanie wybrzmiewa na Biennale w Wenecji. 59. edycja jednej z najważniejszych światowych imprez artystycznych pokazuje relacje między nami, ludźmi a naturą. Cecilia Alemani, dyrektorka artystyczna wydarzenia, zwraca również uwagę na mniejszości narodowe i ich sytuacje. W wielu narodowych pawilonach wybrzmiewa właśnie ten dyskurs. Na przykład kraje nordyckie oddały swój pawilon Lapończykom, którzy skupili się na problemie ocieplenia klimatu, który w sposób szczególny ma dla nich konsekwencje. Podobne tematy widać w pawilonie Chińskim czy Litewskim.

Postaci centaurów w hiperrealistycznym wykonaniu Jacoba Lillemose w pawilonie Duńskim opowiadają raczej tragiczną historię, jako przestrogę dla zmieniającego się świata, a nawet człowieczeństwa.

Olbrzymia matrialchalna słonica, niemieckiej artystki Katharine Fritsch, stojąca w czołowym miejscu Giardini, pokazuje może nawet bardziej wymowną treść przed jubileuszowego Biennale Wenecji. Sytuacja kobiet, ich pozycja w świecie, a szczególnie w świecie sztuki, zmienia się na lepsze, ale wciąż jest daleka od równowagi. W tym roku jednak kobiet jest zdecydowanie więcej, cytując za Charlotte Higgins z „Guardiana” relacja płci ma się tak jak jeden do dziewięciu.

Polski Pawilon, z tkaninami Małgorzaty Mirgii-Tas mówiący o romskiej mniejszości oraz sytuacji kobiet również wpisuje się w ducha całej imprezy. Opowiadając historię mniejszości dotyka etniczności, magii i duchowości.

Biennale Sztuki „Mleko Snów” potrwa do 27.11.2022