Aleksander Salij

„Jaka jest (…) fotografia Salija? Archaicznie nowoczesna, radykalna formalnie, i aestetyczna tą siłą, która daje monumentalizowanie banału.”*

Fotograf rejestrujący życie społeczne, artysta eksperymentujący ze światłem, teoretyk sztuki. Urodzony 4. kwietnia 1942 roku. Fotografią zajmuje się od 1957, malarstwem od 1965 roku.

Prace Aleksandra Salija znajdują się w kolekcjach publicznych oraz prywatnych, między innymi: w zbiorach Muzeum Historii Fotografii Bievres (Francja) oraz Biblioteki Narodowej w Warszawie.

Laureat nagród – jedną z najważniejszych jest medal „Europa 75″ zdobyty w Hiszpanii oraz odznaczeń – między innymi: Odznaki Zasłużony Działacz Kultury (1980) i Medalu 150-lecia Fotografii (1989). Aleksander Salij ma na swoim koncie udział w ponad 200 wystawach indywidualnych i zbiorowych, w tym: „Polska Współczesna Fotografia Artystyczna”, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki (1985), „40-lecie Związku Polskich Artystów Fotografików” również w Zachęcie (1987 r.) i II Triennale Fotografii Artystycznej, Warszawa (1988). Katalog z wystawy „Aleksander Salij. Ślady” z 1998 roku można odnaleźć w Bibliotece Kandinsky’ego w Centre Pompidou w Paryżu.

W połowie lat sześćdziesiątych osiadł w Ostrowcu Świętokrzyskim, gdzie dokumentował życie społeczne. Tam też stawiał pierwsze kroki jako artysta fotografik inspirując się twórczością Zbigniewa Dłubaka i Edwarda Hartwiga. Jego artystyczne zainteresowania oscylują wokół fotografii poszukującej, analitycznej, a także dokumentalnej skupionej na krajobrazie. Cykle fotograficzne „Ręce” i „Ślady” są twórczymi próbami zmierzenia się z formą i tematem poprzez budowanie nowych artystycznych struktur.

Działał w stowarzyszeń artystycznych: interdyscyplinarnej „Grupie 10” oraz „Grupie V”, w której pełnił stanowisko prezesa. Ukończył historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

*Prof. Jerzy Olek o fotografii Aleksandra Salija, cyt. za: Jerzy Daniel, Pomiędzy…, [w:] Aleksander Salij. Ślady pamięci, katalog z wystawy w Galerii Fotografii MCK, Ostrowiec Świętokrzyski 2013, s.6.